petak, 11. kolovoza 2017.

Uvećane limfne žlijezde: Šta kada napipate čvorić na vratu kod djeteta

Roditelji su često u strahu kada primjete uvećane limfne čvorove na tijelu djeteta. Da li ovi mali otoci ukazuju na ozbiljna oboljenja i šta bi trebalo preduzeti?

Limfni čvorovi su prva linija odbrane od napadača tj.infekcija kod djece. S obzirom da su raspoređeni u čitavom tijelu, oni sakupljaju raspadne produkte iz organizma, odnosno, prečišćavaju limfu. 


Šta uzrokuje uvećanje limfnih čvorića i kada je potrebno posetiti ljekara?


Mnoga djeca imaju tzv. limfatičnu konstituciju, te su žlezdice, najčešće na vratu, prisutne od rođenja i ne treba im pridavati veći značaj.

Bezazlene infekcije, najčešće virusnog porijekla, mogu biti uzrok povećanja limfnih žlijezda vrata - može sve proći bez temperature, te se i one spontano, nakon nekoliko dana povlače. Potpuno su bezbolne i lako pokretne.
Bakterijske infekcije praćene temperaturom i upalom krajnika mogu dati uvećanje podviličnih žlijezda. Najčešći uzrok su streptokokne infekcije grla, mada i druge bakterije mogu biti uzrok. Tada je svakako potrebno uraditi briseve i primijeniti odgovarajuću antibiotsku terapiju, nakon čega se žlijezde povlače.
U poslednje vreme, česta infekcija kod dece je i infektivna mononukleoza koju izaziva Epštajn-Barov virus. Ona izaziva uvećanje većeg broja limfnih žlijezda, prije svega na vratu, a nekad i u preponama i pazušnim jamama. Klinička slika kod mlađe djece je lakša, potrebno je mirovanje a u slučaju komplikacija na jetri i slezini treba uraditi i laboratorijske nalaze (provjera transaminaza).
Nekada i poslijedica vakcinacije (na primjer, nakon vakcine MMR), može biti uvećanje parotidnih (zaušnih) žlijezda koje traje od sedam do 14 dana. To je samo prolazna reakcija, otoci se povlače spontano.
Autoimuna oboljenja takođe mogu dovesti do uvećanja limfnih žlijezda. Bojazan roditelja izaziva perzistirajuća limfna žlijezda koja može biti uvećana, crvena, bolna i fiksirana. Na sreću, maligniteti su rijetki. U svakom slučaju, potrebno je uraditi osnovnu laboratorijsku dijagnostiku i javiti se svom ljekaru koji će pregledom procijeniti da li je neophodna i konsultacija hematologa.

Piše: Dr Biljana Kostić, pedijatar
Izvor: yumama.com